Etrafımda hep sahte gülen gözler varken,
Yaşamak ölmekten ibaretken,
Sevda ağızlarda sadece bir sözken,
Ben aşklara güvenemiyorum ...
Yalan dünya dönüyorken,
İçinde zalimler oynuyorken,
Hayat böylesine acımasızken,
Ben kimseye güvenemiyorum ...
Haberlerde hep dehşet varken,
İnsanlık cehennemde yanıyorken,
Herkes kendini düşünüyorken,
Ben onlara güvenemiyorum...
Seni seviyorum diyenler giderken,
İçimde bunca hüzün varken,
Ağlatıpta güldürenleri görüyorken
Ben insanlara güvenemiyorum...
Katil olmuş canları alıyorken,
Kötüler kitap, yasa tanımazken,
Etrafta Allahsız insanlar varken,
Ben kimselere güvenemiyorum...
Zalimler sarmış dört bir yanı,
Vicdansızlar doldurmuş dünyayı,
Yerlere batıranlar varken sevdayı,
Ben sözlerine güvenemiyorum...
Sende değişirsin bir gün belki,
İnsanlar çiğ süt emmiş derlerdi,
Bırakıp gidersin diye bir gün belki,
Ben sanada güvenemiyorum...
Engin DEĞİRMENCİ
|